Φτάσαμε αισίως στον Δεκαπενταύγουστο (13-08-2011) και το βαμβάκι φέτος μοιράζει χαμόγελα στους συναδέλφους μελισσοκόμους που τόλμησαν να κατεβάσουν τα μελίσσια τους στον κάμπο στις βαμβακοφυτείες. Λέω τόλμησαν γιατί δυστυχώς υπάρχουν ακόμη ασυνείδητοι αγρότες-βαμβακοκαλλιεργητές που δε διστάζουν να ψεκάσουν τις καλλιέργειές τους με μελισσοτοξικά φυτοφάρμακα κατά τη διάρκεια της ημέρας και όχι πριν την ανατολή ή μετά τη δύση του ήλιου, όπως υποχρεώνονται από το σχετικό Νόμο. Εδώ η ευθύνη της Πολιτείας ειναι μεγάλη γιατί την εφαρμογή του Νόμου την αφήνει στη φιλαπατρία ή το φιλότιμο του κάθε αγρότη. Ευθύνη για την εφαρμογή του Νόμου όμως έχουμε και όλοι οι μελισσοκόμοι και τα θεσμικά μας όργανα.
Δεν είχα σκοπό βεβαίως να γκρινιάξω για τα φυτοφάρμακα αλλά να βγάλω προς τα έξω την απόλυτη ικανοποίησή μου για τα μέλια που θα μας δώσει, μετά από αρκετά χρόνια, το βαμβάκι.
΄Ηδη τα πρώτα τελάρα έχουν σφραγιστεί και προς το τέλος του μήνα θα τρυγίσουμε για να προετοιμασούμε για το δεύτερο χέρι του πεύκου, που σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχω οι αποδόσεις του εργάτη προβλέπονται καλές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου